Skítakuldi í Bolöldu í gær

Jæja, þá dreif maður sig loksins upp í Boöldu í gær til þess að leyfa krökkunum að sprikla.  Var ekið í hendingskasti þar sem farið er að bregða birtu ansi snemma og lítil tími til að hjóla eftir vinnu.  Ekki var Adam lengi í paradís þar sem það láðist að taka með hlýja vetlinga og varð liðinu orðið skítkalt á puttanum eftir aðeins 10 mínútur á hjólunum.  Það duga sem sagt ekki hefðbundnir þunnir motocross hanskar við íslenskar haust aðstæður.  Þegar upp var staðið voru krakkarnir hættir að hjóla eftir 20 mínútur, drepast úr kulda á höndunum, þannig að þessi ferð verður ekki skráð í sögubækurnar sem ein af skemmtilegri hjólaferðum fjölskyldunnar.  Eins gott að maður tók með sér heitt kaffi á brúsa.  Enda fór þetta á þann veg að ég tók aldrei hjólið mitt niður og hin voru komin aftur upp á kerruna eftir hálftíma viðurveru á svæðinu.  Það liggur við að maður sé farin að raula með sjálfum sér, "Sunnan vindur, svaraðu mér"....